"Trzy pory roku" - Demon [Piszę, bo lubię]

Zima

Puszysty śnieg spada z nieba. Osadza się na wszystkim czego dotknie. Tworzy na ziemi biały, miękki, czysty dywan. Wszystkie jeziora zamarzły. Dni zimą są krótkie, a noce długie. Drzewa pokryte grubą kołdrą zmieniają się w piękne pomniki. Słychać, jak śnieg cichutko skrzypi pod nogami przechodzących ludzi. Niektóre ptaki odlatują do ciepłych krajów a pozostałe zostają. Zwierzęta zapadają w zimowy sen. Promyki słońca wychylają się nieśmiało zza chmur i oblewają śnieżną pierzynę czystym, ciepłym światłem sprawiając, że mieni się blaskiem diamentów. Drzewa i krzewy zasypiają, przygotowując się do kolejnego wiosennego szaleństwa. Dzieci krzyczą z uciechy jeżdżąc na łyżwach, biegając po polanie oraz budując pana bałwana. Chłopacy rzucają w dziewczyny śnieżkami, a one piszcząc oddają im. Przed większością domów widać małe dziecięce fortece-igloo. Chłopcy ciągną swoje młodsze siostry na sankach. Jednak zima nie na wszystkich ma dobry wpływ. Monotonia zimowego krajobrazu, na który składają się niezliczone pokłady bieli wprowadza niektórych ludzi w nastrój przygnębienia. Jest to dodatkowo potęgowane strugami zimnego powietrza chłostającymi niemiłosiernie twarze przypadkowych przechodniów. Jej senny nastrój nie zachęca do uśmiechu. Większość dorosłych o tej porze roku  w oczekiwaniu na lepsze dni siadają wygodnym fotelu z ciekawą książką, na którą w natłoku letnich zajęć nie było czasu. Zimą troszeczkę zwalniamy tempo naszego życia. Po zimie przyroda znów się obudzi-nadejdzie wiosna.

Wiosna

Cały świat budzi się do życia po zimowej drzemce. Śnieg topnieje pozostawiając na ziemi mnóstwo lepkiego błota, które z czasem z pomocą promieni słońca wysycha. Trawa wyłania się spod zimowego przykrycia i z każdym kolejnym dniem staje się coraz zieleńsza. Ptaki, które wróciły z ciepłych krajów śpiewają głośno i radośnie śpiewać. Co rano budzą wszystkich ludzi swoim delikatnym głosem. Budują one nowe gniazda lub wracają do starych, a inne zwierzaki wychodzą ze swoich domów by przywitać wiosnę.  Słońce mocniej grzeje tym samym sprawiając, że na dworze robi się cieplej, a dni są coraz dłuższe. Widać jak trawa się zieleni, a na drzewach rozwijają się liście i kwiaty. Ludzie są coraz weselsi. Pierwszy raz od dawna opuszczają swoje ciepłe, przytulne domy i wychodzą na spacer. Widać, jak z radością czerpią wielkie hausty świeżego, wiosennego powietrza. Dzieci wyjmują z garaży zakurzone rowery czy rolki i spędzają swój wolny czas na dworze. To sprawia, iż wiosna jest piękna.

Lato

Słońce świeci promieniami, które napełniają człowieka pozytywną energią i dają mu powód do życia. Letni deszcz przynosi ziemi orzeźwienie. Lato to czas kiedy jesteśmy wolni od szkoły i nadmiernych obowiązków. Ludzie czują się beztrosko i swobodnie. Wszystko dookoła jest zielone. Niebo zyskuje czysty, morski błękit. Nieodłącznym elementem tej pory roku jest wypełniające cały świat światło, które każdego ranka budzi wszystkie stworzenia przyjemnym ciepłem i niesioną przez siebie energią. Rozlewa się po ulicach, wchodzi na ludzkie twarze i wykrzywia je w najzabawniejsze sposoby, w tajemniczy sposób ozdabiając je uśmiechem. Nadaje blasku bujnej zieleni, zamienia piasek w złoty pył.  Ta pora roku ma smak truskawek, czereśni i jagód.  Zapach kwiatów, skoszonej trawy i bzu unosi się w powietrzu. Kąpiel w morzu, jazda na rowerze i rolkach, bieganie. To wszystko sprawia, że człowiekowi chce się żyć.

Każda pora roku jest niesamowita. Możemy zobaczyć, jak świat się zmienia w ciągu dwunastu miesięcy. Jedną porę lubimy mniej drugą bardziej, ale wszystkie razem tworzą świat.