Liście - Apokalipsa [Piszę, bo lubię]

— Jak myślisz, dlaczego liście jesienią spadają z drzew?

— Jak to: dlaczego? Robi się chłodniej, drzewa chcą oszczędzać energię, pozbywają się zbędnego balastu…

— A może to coś głębszego?

— Głębszego? Co w tym może być głębokiego, to czysta nauka.

— Nie byłabym tego taka pewna. One nie spadają tylko skaczą. Najpierw marnieją i marnieją, bo bardzo tęsknią, a potem już nie mogą wytrzymać.

— Chwila, moment. Tęsknią? Niby za czym?

— Za czymś, co zniknęło z ich życia. A jeśli zniknęło, to najpierw musiało się pojawić. Myślę, że chodzi o lato.

— Mówisz tak jakby one się zakochały. Zakochały w lecie.

— I pewnie tak było. Biedne, oszalałe z nieszczęśliwej miłości maleństwa skończyły ze sobą skacząc z gałęzi.

— Spędzamy całą jesień w otoczeniu samobójców i nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. My, ludzie, jednak nie zwracamy uwagi na nic bardziej odległego, niż czubki własnych nosów.